Weiß

So sollen sie sein!
Wie ein frischer Schnee –
Ihre Flügel erscheinen

Im Schweben
Wie neugeborene Wolkenhäufchen

Haufenwolken
Wer sah sie einst,

Wer jetzt, wenn er sie ruft?

Wird vielleicht sie sehen?
Im Schneehäufchenwolkentraum?

Weiß wie neues Linnen
Sollen zumindest ihre Kleider sein
Flirrend oszillierend
Das kaum glaubt dem Augenschein
Wer sie wirklich sah
Ihre bunten Pupillen
Auf schneeig verschwimmendem
Augapfelgrund.
Vor weißestem Marmor
Antiker Tempel.

Lilienweißes Federgewand
Eines singenden Schwans
Der einsam

Vom verlorenen Gefährten
Träumt und schreit –
Es ist so verschneit

Wie die Schwingen
Dieser nie bewiesenen

Traumgestalt
Die wir Engel nennen.

White

This is how they should be!
Like fresh snowfall –

Their wings appear

Suspended

Like newborn accumulations of clouds,

Cumulus clouds.

Who once saw them,

Who now, when he calls them?

Who might see them?

In the snowpile cloud dream?

White as fresh linen

At least their clothes should be,

Shimmering, oscillating,

So that one hardly believes the appearance.

Who really saw them,

Their colorful pupils

On the snowy blurring

Abyss of the eyeball.

Before the whitest marble

Of ancient temples.

Lily-white plumage

Of a singing swan

That, lonely,

Dreams of its lost

Companion and calls out –

It is as snow-covered

As the pinions

Of this never proven

Dream form

We call angels.

Sitetre / სითეთრე

ასეთები უნდა იყვნენ –

თოვლივით სპეტაკნი,

ფრთებს აფარფატებდნენ

ახალშობილი ღრუბლის ქულებივით

ბულულაღრუბლებად.

ნეტავ, ვინ შენიშნა სულ, სულ პირველად?

ანდა ის ვინ არის, ვინც ახლა მათ უხმობს?

ან ნეტავ, ისინი თუ დაინახავენ მას

თოვლისბულულაღრუბლების სიზმარში?

მიტკლის სიქათქათე დაჰყვება მათ სამოსს,

როცა ლივლივებენ, როცა ციალებენ…

და მზერას რომც მისწვდეს,

განა ვინ ირწმუნებს,

ნამდვილად რომ ნახა

მათი თვალების ფერადი ლაჟვარდი,

როცა გუგები თოვლს ამოუვსია

და სულ დაუბინდავს

ანტიკურ ტაძართა

თეთრი მარმარილოს სიფითრის წინაშე.

ვით გედის ბუმბული,

შროშანისსადარი,

კენტად რომ მღერის,

თანამგზავრდაკარგული,

ყვირის და ოცნებობს –

ასე იფინება თოვლად

მათი ქროლვა –

ვერმოხელთებული

ამ მარადიული ოცნების ქმნილების,

ვისაც ჩვენ სახელად ანგელოზს ვეძახით…